Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Από την διαμαρτυρία, στην εξέγερση..

(μια ιστορία που θα μπορούσε -και θα έπρεπε- να διαδραματίζεται πολύ πιο κοντά μας)


Παρασκευή 31/5, Κωνσταντινούπολη. Η 3ημερη κατάληψη της πλατείας Ταξίμ, ενάντια στην καταστροφή του τοπικού πάρκου(gezi) με την ανέγερση στη θέση του ενός καινούριου εμπορικού κέντρου, και η άγρια καταστολή της από την τουρκική αστυνομία αποτελούν την σπίθα που πυροδοτεί το φυτίλι μιας κοινωνικής εξέγερσης. Στις μέρες που ακολουθούν η λαϊκή οργή μαζικοποιείται και ξεσπά. Εξεγερμένοι πλημμυρίζουν τους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και σύντομα όλες τις άλλες μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, με τις συγκρούσεις να γενικεύονται άμεσα και να ξεσπούν σε περισσότερες από 40 τουρκικές πόλεις. Εκατομμύρια ετερόκλητου κόσμου κατεβαίνουν στους δρόμους, αυτοοργανώνονται, συζητούν, συσπειρώνονται, καταλαμβάνουν χώρους, συγκρούονται με την αστυνομία στήνοντας οδοφράγματα και εξεγείρονται με κάθε τρόπο ενάντια σ' ένα άνισο και ανελεύθερο σύστημα.
  Η απάντηση του τουρκικού κράτους είναι η εντατικοποίηση της καταστολής και η αγωνιώδης προσπάθεια για βίαιο πνιγμό της εξέγερσης με περεταίρω αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων(πληροφορίες μιλούν πιθανώς για περισσότερους) και τον τραυματισμό και την σύλληψη χιλιάδων. Εικόνες άγριας αστυνομικής βίας κάνουν το γύρο του διαδικτύου, με αποκορύφωμα ένα βίντεο από την πόλη της άγκυρας όπου διαδηλωτής σωριάζεται στο έδαφος αφότου έχει δεχθεί σφαίρα στο κεφάλι από αστυνομικό.
 Το όργιο της καταστολής από πλευράς του κράτους δεν σταματάει φυσικά εκεί, βάζοντας στο παιχνίδι τα πάντα πρόθυμα ΜΜΕ, τα οποία αποκρύπτουν το αληθινό μέγεθος των γεγονότων και της εξέγερσης, φιμώνοντας μετέπειτα και όλα τα μέσα αντιπληροφόρησης, θέτοντάς τα εκτός λειτουργίας.
 Η εξέγερση ενός λαού εγκλωβισμένου σε μια οικονομική δικτατορία ίδια με την δικιά μας, με ένα σύστημα υμνητή του κεφαλαίου, χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, που δεν διστάζει να καταστρατηγεί κάθε ελευθερία και να καταπατά απροκάλυπτα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια προκειμένου να εξασφαλίσει το κέρδος στους λίγους εκλεκτούς, μπορεί μόνο να μας εμπνέει και αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο εχθρός μας είναι κοινός και ο δρόμος ένας. Υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο σύγκρουση δυο κόσμων, απογυμνωμένων από τα εθνικά τους χαρακτηριστικά. Είναι η σύγκρουση καταπιεστών και καταπιεσμένων.
   Βλέπουμε στο πρόσωπο των τούρκων εξεγερμένων τα ταξικά μας αδέλφια, γνωρίζοντας καλά ότι σημασία δεν έχει το χρώμα του αίματος, αλλά αν ανήκεις σε αυτούς που το πίνουν ή σε αυτούς που ΤΟΥΣ το πίνουν.
  Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο δίκαιο αγώνα τους και στον αγώνα κάθε ανθρώπου που πολεμά για να σπάσει τα δεσμά του, αναγνωρίζοντας ότι ενάντια στην παγκόσμια καπιταλιστική βαρβαρότητα που υφίσταται καθημερινά κάθε λαός, ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση είναι αυτός της εξέγερσης.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΑΣΗ

Σ' ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΣΟΥΗΔΙΑ, Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου